ปัญหาความรุนแรงของเด็กและเยาวชนไทย ถึงแม้ยุคสมัยจะเปลี่ยนผ่านมาเนิ่นนานเท่าไหร่แล้วแต่ก็ดูเหมือนว่าจะมีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้น โดยส่วนใหญ่ คือ การทะเลาะวิวาทกับการยกพวกตีกัน สาเหตุของการใช้ความรุนแรงอาจมาจากหลายปัจจัย เช่น สภาพแวดล้อมยั่วยุเด็ก การเลี้ยงดูของพ่อแม่ที่ไม่พร้อมอันเนื่องมาจากการตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ แรงกระตุ้นจากกลุ่มเพื่อน ตลอดจนค่านิยมที่ตั้งตนเป็นศัตรูกับคนต่างสถาบัน รวมทั้งการซึมซับความรุนแรงจากสื่อต่างๆ เป็นต้น
จากปัญหาที่นักศึกษาช่างกลตีกัน อันเริ่มต้นมาจากเรื่องราวบาดหมางต่างๆ จนนำไปสู่การใช้ความรุนแรง ปรากฏออกมาให้เห็นเป็นข่าวอยู่เป็นระยะๆ โดยคำร้องขอของครอบครัวผู้เสียชีวิต ที่หวังให้กรณีของลูกตัวเองเป็นศพสุดท้าย แต่มันก็เหมือนไม่มีวันจบลงง่ายๆ ซึ่งทางรัฐบาลก็พยายามเข้ามาจัดการปัญหาตรงจุดนี้ ด้วยการออกคำสั่ง ให้มีการลงโทษพ่อ-แม่ผู้ปกครอง รวมทั้งผู้สนับสนุนการก่อความรุนแรงดังกล่าว โดยมีตั้งแต่โทษจำคุกไปจนถึงปรับตามความรุนแรง ถ้ามีการทะเลาะวิวาท มีผู้บาดเจ็บ ตลอดจนมีผู้เสียชีวิต
โดย ณ ปัจจุบันสิ่งที่สถาบันทั้งหลายกำลังดำเนินการอยู่ คือ การคุมเข้มพร้อมดูแลรักษาความปลอดภัยใน 2 รูปแบบ ได้แก่ การควบคุมพร้อมดูแลภายนอก และเชื่อมต่อเข้ากับเครือข่ายตำรวจ สน.ปทุมวัน กับสถาบันอุเทนถวาย ซึ่งมีการติดต่อประสานงานกันตลอดเวลา
การควบคุมดูแลภายใน จะมีการตรวจสอบประวัติ พิมพ์ลายนิ้วมือ เพื่อตรวจสอบตั้งแต่ในเบื้องต้นเลยว่า นักศึกษาที่รับเข้ามา ต้องไม่มีชื่ออยู่ในทะเบียนประวัติอาชญากร อีกทั้งยังต้องส่งข้อมูลลายนิ้วมือทั้งหมดให้สำนักงานตำรวจแห่งชาติ เพื่อเริ่มควบคุมตั้งแต่ยังไม่เข้าเรียน ถือเป็นการคัดกรองในเบื้องต้น
ต่อมาเมื่อเข้ามาเรียนแล้ว เริ่มตั้งแต่ประตูทางเข้าสถาบัน ก็จะต้องมีการติดตั้งเครื่องตรวจอาวุธ และในสถาบันนั้นจะต้องสามารถเข้า-ออกได้เพียงประตูเดียวเท่านั้น โดยทุกคนจะต้องผ่านการสแกนอาวุธ ปั๊มลายนิ้วมือ รวมถึงต้องเซ็นชื่ออีกด้วย โดยสิ่งเหล่านี้ยังไม่รวมถึงการตั้งสถานีตำรวจขนาดเล็กหน้าสถาบัน ต้องมีเจ้าหน้าที่ประจำการตลอด และภายในสถานศึกษายังต้องเสริมด้วยโครงการครูพี่เลี้ยง โดยครู 1 คน จะต้องดูแลเด็กตั้งแต่แรกเข้าไปจนจบปี 4 สร้างความสนิทสนมและผูกพันอย่างลึกซึ้งโดยดูทั้งการเรียน ความประพฤติ รวมทั้งต้องมีศิษย์เก่าที่ดี ที่ได้รับประสบความสำเร็จแล้ว มาช่วยดูแลเป็นพี่เลี้ยงให้แก่น้องๆ ควบคู่กันไปด้วย สำหรับแนวคิดจับเด็กมีปัญหา เพื่อไปเกณฑ์ทหารเป็นการแก้ปัญหา ณ ปลายเหตุ ทำให้ไม่ได้ปราบปรามตั้งแต่ต้น เพราะปัญหานี้มีมาจากหลายปัจจัย ไม่ว่าจะเป็น สิ่งแวดล้อม, เพื่อน, สถาบันการศึกษา รวมทั้งผู้ปกครอง